نام کشورها بر گرفته از معانی ای هستند که در دوره هایی معرف آن کشور از روی معنی بودند اما امروزه فقط به عنوان یک نام مطرح اند که اغلب تصور می شود معنی ندارند.
آرژانتین: سرزمین نقره (اسپانیایی)؛
آفریقای جنوبی: سرزمین بدون سرما (آفتابی)
آفریقای مرکزی: سرزمین بدون سرما (آفتابی)
آلبانی: سرزمین کوهنشینان
آلمان: سرزمین همه مردان یا قوم ژرمن
آنگولا: از واژه نگولا که لقب فرمانروایان محلی بود؛
اتریش: شاهنشاهی شرق
اتیوپی: سرزمین چهره سوختگان؛
ازبکستان: سرزمین خودسالارها ؛
اسپانیا: سرزمین خرگوش کوهی
استرالیا: سرزمین جنوبی ؛
استونی: راه شرقی
اسکاتلند:سرزمین اسکات‌ها
افغانستان: سرزمین قوم افغان
اکوادور: خط استوا (اسپانیایی)؛
الجزایر: جزیره‌ها(عربی)؛
امارات متحده عربی: شاهزاده نشین‌های یکپارچه عربی (عربی)؛
اندونزی: مجمع الجزایر هند(فرانسوی)؛
انگلیس: سرزمین پیر استعمار (ژرمنی)؛
اوروگوئه: شرقی؛
اوکراین: منطقه مرزی
ایالات متحده امریکا: از نام آمریگو وسپوچی دریانورد ایتالیایی
ایران: سرزمین آریایی‌ها٬ برگرفته از واژهٔ «آریا» به معنی نجیب و شریف؛
ایرلند: سرزمین قوم ایر(انگلیسی)؛
ایسلند: سرزمین یخ (ایسلندی)؛
باهاما: دریای کم عمق
بحرین: دو دریا (عربی)؛
برزیل: چوب قرمز؛ بریتانیا: سرزمین نقاشی شدگان (لاتین)؛
بلژیک: سرزمین قوم بلژ ،واژه بلژ احتمالاً معنی زهدان و کیسه می‌داده؛
بنگلادش: ملت بنگال (بنگلادشی)؛
بورکینافاسو: سرزمین مردم درستکار
پاراگوئه: این سوی رودخانه
پاکستان: سرزمین پاکان
پاناما:جای پر از ماهی
پرتغال: بندر قوم گال
پورتوریکو: بندر ثروتمند (اسپانیایی)؛
تاجیکستان: سرزمین تاجیک‌ها
هلند: سرزمین چوب (آلمانی)
هند: پر آب (فارسی باستان)
هندوراس: ژرفناها (اسپانیایی)
یمن: خوشبخت
یونان: سرزمین قوم “یون”.