در دنیای پر مشغله امروز معمولاً بسیاری از والدین زمان چندانی را صرف بازی کردن با کودکانشان نمی‌کنند. به همین دلیل در چند دهه اخیر میزان نزدیکی و رفاقت بین کودکان و پدر و مادرها بسیار کاهش یافته و هر روز فاصله این دو نسل افزایش پیدا می‌کند. در حال حاضر مهم‌ترین نگرانی پدرو مادرها تهیه نیازهایی مانند پوشاک و مدرسه و غذای فرزندان می‌باشد و چندان سپری کردن زمان با کودکان و بازی کردن با آنها را جدی نمی‌گیرند. آیا تا به حال از خود پرسیده‌اید آخرین باری که با فرزند خود بازی کرده‌اید چه زمانی بوده است؟ آیا می‌دانید بازی‌های مورد علاقه او چیست و یا شخصیت‌های کارتونی مورد علاقه او چیست؟ آیا می‌دانید دوستان او چه کسانی هستند و بیشتر مواقع آنها چه نوع بازی‌هایی را انجام می‌دهند؟ اگر شما جواب این سؤال‌ها را نمی‌دانید شاید یک دلیلش این است که مشغله کاری شما زیاد است و فرصت کافی ندارید. اما به نظر می‌رسد دلیل اصلی آن این است که شما از اهمیت آن چندان آگاه نیستید. اما بازی نقش بسیار مهمی در زندگی کودک بازی می‌کند. بازی باعث رشد فکری کودک می‌شود و خلاقیت او را افزایش می‌دهد. شاید بتوان گفت اهمیت بازی کردن چندان از نفس کشیدن برای کودکان کمتر نیست. اما متأسفانه بسیاری از والدین توجه چندانی به بازی کردن کودکان نمی‌دهند و از کنار آن بی‌تفاوت می‌گذرند.
بازی کردن با کودکان سبب می‌شود تا حد زیادی فاصله شما با آنها کاهش پیدا کند، با آنها صمیمی‌تر شوید و به روحیات و خلقیات فرزندان خود پی ببرید. بازی کردن سبب می‌شود شما از دنیای پر هیاهوی امروزی فاصله گرفته و به دنیای پاک و ساده کودکان قدم بگذارید. دنیایی که دارای قواعد و قوانینی متمایز از دنیای بزرگسالان است و تفکر کودکانه در آن حرف اول را می‌زند. بسیاری از مواقع با بازی کردن با کودکان شما می‌توانید به مشکلات روحی که ممکن است فرزندانتان با آن روبه رو باشد پی ببرید. معمولاً بچه‌ها در هنگام بازی کردن اعتراضات و نارضایتی‌های خود را از پدر و مادر و اطرافیان خود بروز می‌دهند و آنها را با این شیوه بیان می‌کنند.
بچه‌ها نیاز دارند که حس کنند با والدین خود ارتباط نزدیکی دارند و می‌توانند بدون ترس و نگرانی حرف‌های خود را به آنها بزنند. اگر شما زمان زیادی از فرزندان خود دور باشید و با آنها در ارتباط نباشید ممکن است آنها این گونه حس کنند که برای پدر و مادر خود ارزش چندانی ندارند و همین امر بسیار در روحیه آنها تأثیر منفی خواهد گذاشت. به این ترتیب آنها هر روز با شما فاصله خواهند گرفت و هر روز شما را غریبه‌تر می‌بینند. به همین دلیل بسیاری از کودکان رو به سوی دوستان فرضی می‌آورند و ساعت‌های زیادی را صرف صحبت کردن و بازی کردن با آنها می‌کنند. اگر شما تاکنون زیاد با کودک‌تان بازی نکردید سعی کنید از همین امروز این فاصله را از بین ببرید و زمان بیشتری را با کودکان خود سپری کنید.
سعی کنید حداقل هر چند روز یک بار چند دقیقه را به بازی کردن با کودکانتان بپردازید و در دنیای کودکانه آنها قدم بگذارید.
اما چه بازی‌هایی می‌توان با بچه‌ها کرد؟ برای پاسخ به این سؤال سعی کنید به فعالیت‌های فرزند خود توجه کنید. سعی کنید بفهمید او به چه فعالیت‌هایی علاقه دارد و از چه بازی‌هایی بیشتر لذت می‌برد. سعی کنید شما هم به همان شیوه با او به بازی کردن بپردازید و به این طریق فاصله خود را با او کمتر کنید.
مسئله مهم این است که شما به تفاوت بین بازی کردن با کودکان و سرگرم کردن آنها پی ببرید. زمانی که شما با کودک‌تان بازی می‌کنید در حقیقت جزئی از بازی او می‌شوید و او بین شما و خودش از لحاظ سنی و عقلی تفاوت زیادی نمی‌بیند. در این هنگام شما باید بر اساس قانون او عمل کنید و او نقش شما را در بازی مشخص می‌کند. اما هنگامی که شما کودک‌تان را سرگرم می‌کنید در حقیقت با او بازی نمی‌کنید. زیرا در این هنگام او نقشی در تعیین هویت شما در بازی ندارد و این خود شما هستید که نقش خود را معین می‌کنید.
به هر حال زمانی که شما با کودک‌تان بازی می‌کنید اجازه بدهید او حس کند مهم‌ترین فرد روی کره زمین است. در این هنگام سعی کنید هیچ چیزی بین بازی کردن شما فاصله ایجاد نکند. به هیچ تماس تلفنی پاسخ ندهید و سعی کنید هیچ چیزی مانع این نشود که شما همه توجه خود را به فرزندان خود معطوف کنید. در این هنگام متوجه خواهید شد فرزند شما راز‌های شگفت‌انگیزی از بازی کردن را به شما خواهد آموخت و شما را با خود به دنیای کودکی می‌برد.
پیشگامان ایران